بدولباقی نهاوندی

ابدولباقی نهاوندی (1570، دیهه جلک نهاوند-1633، هندوستان) ، شاعر، ادیب، تاریخ‌نگار فارسی‌زبان هندوستان. اجدادش از کُردان عراق بودند. بابا و پدرش در دورة حکمرانی اسماعیل صفوی (1501-1524) از عراق به ایران کوچیدند. پدر ابدولباقی نهاوندب، برادرش آقا هیزر چون عاملان، والی، حکومتداران بعضی منطقه‌های اطراف دولت خدمت می‌کردند.

جداد ابدولباقی نهاوندی شخصان فاضل بودند، طبع شاعری داشتند. در همین محیط، در معاشرت با اهل علم و ادب، که به درگاه پدر و برادرش می‌آمدند، اییام نورسی و کمالات ابدوباقی نهاوندی سپری گشته است. مدّتی او هم در کارهای دولتی اشتراک داشته است. به سبب ضدیتهای درباری، حسادت بینیهمدیگری عاملان ابدولباقی نهاوندی مجبور می‌شود وطنش را ترک کرده، رو به هند بیارد.

در هندوستان اوّل به دربار عبدالرّحیم خان خوانان وارد شد و تا سال 1619 در خدمت او بود. سپس به خدمت شاهزاده پرویز درآمد و تا آخر عمر همراه او بود. از ابدولباقی  نهاوندی اثر تاریخی و بدیعی «ماسیر رحیمی» (در بارة تاریخ خاندان و آثار هیریة عبدالرّحیم خان خوانان) ، 391 بیت در انواع گوناگون شعر (قصیده، غزل، رباعی، بیت) ، دیباچه‌های به «کلیات» عرفی شیرازی و «دیوان رباعیات» امیر موغیییس‌الدّین محوی همدانی نوشته‌اش باقی مانده‌اند.

اس .: ماسیر رحیمی (بخش زندگینامه‌ها). ت. ، 1381 ه. ش. ، کلیات عرفی شیرازی، ج. 1، ت. ، 1378 ه. ش.

د .: محمّدی‌اف ش. م. «ماسیر رحیم» ابدولبک نخاوند کک لیتیرتورنыی استاچنیک پا استاری پیرسایزыچنایی لیتیرتورы اندی 16-17 ویکاو. د. ، 2009.