عبدالقادراو عبدالسّلام (تولد 19. 12. 1949، ناحیة غانچی) ، ادبیاتشناس ازبکزبان تاجیکستان، دکتر علمهای فیلولوژی (1998) ، پروفسور (1999). اعلاچی معارف تاجیکستان (1998). ختمکردة انستیتوت دولتی پیدگاگی لنینآباد (1974). پس از ختم مکتب میانه مدیر کتابخانة مکتب، آموزگار بود و در صف ارتش شوروی خدمت کرده است (1966-19 70). لبارنت کلان (1974-1976) ، معلم (1976-1988) ، مدیر کفیدرة ادبیات ازبکی (1988-1998) ، دیکن فکولتیت فیلولوژی ازبکی (1998-1999) ، جانشین دیکن (1999-2000) ، مدیر کفیدرة اصول تعلیم زبان و ادبیات ازبکی دانشگاه دولتی خجند (2001-2004).
ز سال 2004 مدیر کفیدرة ادبیات ازبکی همین دانشگاه. مؤلف 8 ماناگرفیه، 5 رساله، 1 کتاب درسی، 13 دستور تعلیمی-متدی، بیش از 200 مقالة علمی و علمی-عامّوی. در آگاز فعالیّت علمی به مسئلههای عنعنه و نوآوری، پااتیکة نظم ازبکی دورة جبو (1941-1945) مشغول شده است («نظم جنگآور»، 1990). از سالهای 90 عصر 20 به پجوهیش و بررسی مسئلههای تصوّف و رابطههای ادبی خلقهای تاجیک و ازبک در مثال ایجادیات نوایی مشغول است («امیر علیشیر نوایی و شاعران کلاسیک تاجیک» 2007). موضوع رسالة دکتریاش «تصوّف و ایجادیات علیشیر نوایی (در اساس مسئلة وحدت وجود)» میباشد.
زیمن بررسی این موضوع عبدالقادراو به ایجادیات شاعران عارف فارس-تاجیک سنایی، جلالالدّین رومی، عبدالرحمان جامی و دیگران توجّوخ نموده است. فرهنگ مختصر تفسیری اصطلاحات تصوّفی (در 2 کتاب؛ 1997 و 2002) ترتیبدادة عبدالقادراو در اساس مواد همین موضوع به میان آمدهاند. عبدالقادراو برای مکتبهای تحصیلات عمومی ازبکزبان جمهوری تاجیکستان کتابهای درسی «ادبیات» (2007) و «ادبیات وطن» را (2003) تألیف نموده است. دستورهای تعلیمی عبدالقادراو عاید به نظمشناسی، خوانش افادناک و غیره برای مکتبهای عالی جمهوری تاجیکستان تعیین گردیدهاند. کارهای علمی ابدوقهاراف در جمهوریهای ازبکستان، قیرگیزستان معروفند. با راهبری عبدالقادراو 4 نفر عنوانجو رسالة نامزدی دفاع نمودهاند.