بوسوود کُردی

بوسوود کُردی ابن موهم­مده عنادی (1488-1575، استنبول) ، شاعر و دانشمند فارس-تاجیک. معلومات ابتدایی را از پدرش در عنادیة کُردستان گرفت. سیلس برای ادامه‌ تحصیل به اس­تنبول رفت. سال 1539 به منصب قاضی عسکر و سال 1547 به منصب شیخولیسلامی رسید. عبوسوود کُردی در برابر اجرای کارهای دولتی عاید به علم فقه، تفسیر، ریاضیات و الهیات و ادبیات رساله‌های علم انشا کرده است. به زبانهای فارسی، عربی و ترکی شعر می‌گفت. اثرهایش در مصر و ترکیه به طبع رسیده‌اند. یکی از کوچه‌های استنبول به نام عبوسوود کُردی گذاشته شده است.

دبیات: دهخدا، لغت‌نامه، جلد 1، تاشکینت، 1325 هجری شمسی.