بولمالی اصفهانی (سال تولد نامعلوم-وفات 1214 یا 1219) ، شاعر فارس-تاجیک. پس از تحصیل علوم متداول دور در سن کما-لات به خدمت دربار سلجوکیان وارد گردید و به مرتبة وزیری رسید. مرد ذکی، دانشمند و بافضل و ادب بود. در منبعهای ادبی و تاریخی (مثلاً، «حبیب-اس-سییر») چون شاعر بامهارتی توصیف شده است. ابیات باقیماندش در موضوعهای عشق، ترغیب اخلاق همیله، فلسفه و غیره سروده شدهاند.
دبیات: دهخدا، لغتنامه، جلد 1، تاشکینت 1325 هجری شمسی.