بوبکر ربابی

بوبکر روبابی (982، مرو-1020، غزنه) ، موسیقیدان، نوازنده، حافظ و آخنگساز فارس و تاچیک. اساسهای ابتدایی شعر و موسیقی را در زادگاهش فرا گرفته، سپس برای تکمیل دانش و هنر به شهرهای بخارا و سمرقند رفت. در مکتب هنری بخارا اساسهای نظریه‌وی و عملی موسیقی را آموخت. مدّت زیادی در غزنه زیست و سروری هنرمندان دربار سلطان محمود غزنوی را به اوخده داشت. در سرایندگی پیرو سبک ابومیر بوده، سرودهای خلقی (فخلویات) را خیلی استادانه می‌خواند. مثل ابومیر سبک سرایندگی قدمی مردم خراسان را تک­میل داده است و اهل موسیقی به او نام فخری «خراسانگو» را داده‌اند.

در سازنوازی نیز عنعنه‌های قدیمی نیاگان خود را ادامه‌ داده است. از این رو او را با عنوانهای «بوبکر ربابی» و «مطرب ماوراءالنهری» نیز نام می‌بردند. در هنر مضحکی (مضحکه) هم استعداد خاصه داشته، در اجرای اثرهای مضحکوی موسیقی بیشتر کامیاب شد­ست. ابوبکر ربابی شاگردان زیادی تربیه نموده است، که معروفترینشان سیتّی زرّین، محمّد خوشنودی، محمّد قوّاد، عندلیب، عبدالرحمان خواننده، بابای مضحک، امیر مضحک، نور خواننده می‌باشند.

دبیات: رجبزاده ا. ، موسیقی در تمدّن سامانیان، دوشنبه، 2000؛ همان م و ا ل لیفسونّت و نوآوری در تمدّن موسیقی زمان رودکی، دوشنبه، 2008.      ا. رجب‌اف.