بدوسمد بدخشی (سال تولد نامعلوم-وفات تقریباً 1490، کوهستان) ، شاعر فارس-تاچیک. در زادگاهش-بدخشان افگانستان و هرات تحصیل کرده است. خطّاطی را نیز آموخت. سلطان عبوسهاد سالهای 50 عصر 15 بدخشان را ضبط کرده، ابدوسمد بدخشی را به هرات آورد و سپارش داد، که تاریخ سلطنت را در کتابی مرتّب و تنظیم کند. در تذکرههای «مجالس-ان-نفایس» علیشیر نوایی، «موزکّیر-ال-اه-باب» خواجه حسن نثاری در خصوص هنر و مهارت شاعری ابدوسمد بدخشی سخن رفته است. نثاری اشعار عاشقانة او را تعریف و توصیف کردست.
نمونهها از نگاشتههای ابدوسمد بدخشی به واسطة تذکرهها و بیاضها تا زمان ما رسیدهاند. این بیت از اوست:
بر سریر دلبری معشوک را صد گونه ناز،
اشیق بیچاره را در کوی غم روی نیاز.
بدوسمد بدخشی با عبدالرحمان جامی و علیشیر نوایی نزدیکی داشت.
دبیات. ، علیشیر نوایی. مجالس-ان-نفایس، تاشکینت، 1961.
ه. افصحزاد.