پک چه وان (تخلّص یا ن ا م؛ 5. 3. 1737، سیول-10. 12. 1805، همان جا) ، نویسنده و متفکّر کا­ریّه، بزرگترین نمایندة حرکت سیرخکیخه (روییی در افکار جمعیّتی آخرهای عصرهای میانة کاریّه، که بر ضد سخالستیکة کانفوسییچیگی توسط ترغیب دا­نیش حقیقی-سیرخک مبارزه می‌برد). از عایلة اشراف نه چندان دولتمند. …

پکیت شخصی ضدخیمیوی، مجموع مادّهایی، که پس از گو­زشتن محل زهرآلود برای دی­زینفیکسیه استفاده می‌برند. جاهای لوچ پوست بدن، قسمهای از خیمنکیدکه بیرون لباس و انجام و اسلحه را با محلول تازه می‌کنند. پکیت شخصی ضدخیمیوی غلافیست، که برای محلولگیری دو خانه‌چه دارد: یک محلول پادزهر آن زهرهاست، که کس …

پکله، دیهه‌ای است در ساویت قشلاق به نام اتقه را نظراو pیان قبادیان، ولایت قُرغان‌تپّه. تیرّیتاریة کالخوز «پخته‌کار». از پکله تا مرکز ساویت قشلاق 5 کیلومتر، تا ریان 3 کیلومتر؛ poه آسفالتپوش. اهالی‌اش 1310 نفر (1981) ، اسا­سن تاجیکان. ساحة اساسی خواجگی-پخته‌کاری. زمینها از دریای کافرنهانآبیاری می‌شوند.

پیرو ساوجی امیربیک (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر عصر 16 فارس-تاجیک. پیرو ساوجی از مردم شهر ساوة ایران بوده، پس از کسب کمال به هندوستان رفت و در آن جا زندگی و ایجاد کرده است. ظاهراً، با دربار خوکمران دور-عنبر رابطه‌ای داشت. موافق معلومات تذکره‌ها پیروی ساوجی غزلسرای …

پیرو (تخلّص؛ نام و فمیلیش آته‌جان سولیمانی؛ 15. 4. 1899، بخارا-9. 6. 1933. سمرقند) ، شاعر ساویتی تاجیک. از عایلة سوداگر کلان. تا سال 1911 در. مکتب ابتدایی بوخا­ را، سالهای 1911-14 در مدرسة فار­سی مرو خوانده، از سال 1914 تا 1916 در نزد معلمان خصوص ز­بان روسی آموخته، از …

«پیکار گُرد» 1) سرود قدیمی مراسمیست. که در عهد ساسانیان باربد مروی برای حربیان خسرو پرویز ایجاد کرده است. 2) شعبة سازی در «پانزدهمقام». 3) گوشة موسیقی در ترکیب شعبه‌های «خشتمقام»، «همایون» («دوازده‌مه قام»).

پیکان، آلتیست، که به نوک تیر کمان یا نیزه پیوست نموده، در شکار و جنگها استفاده ب­رند. پیکان هنوز در دورة می‌زالیت و نیالیت به وجود آمده است. آن در ابتدا از چقماقسنگ (بعضاً استخوان) ، دیرتر از برنجی و چوب ساخ­ته می‌شد. در آخرهای عصر برنجی (عصرهای 12-8 تا …

پیکر، سترامه (از یونان stro­ma-فرش) ، 1) تکیگاق، اساس، بن (یا محور) عضو ارگانیزم هیوانات، که از بافتة نامکمّل پیوستکننده عبارت بوده، در آن قسمهای خاص عضوها جان دارند. پیکر اینچنین خوجیره‌های قابل افزایش و روپوش نخ-نخ دارد، که به تکیه‌گاه بودن آن امکان فراهم می‌آورد. 2) اساس سفیدة ایریترا­سیتها. …

پیکند یکی از شهرخای قدیم واحة بخارا. دمنة 2. 35 کیلومتر دورتر از بخارا در سمت جنوب غرب واقع گردیده، وسعت آن تا به 20 هکتار می‌رسید. پیکند تا استیلای عرب یکی از مرکزهای کلان تجارتی آسیای میانه بود. مورخان عصرهای 9-10 طبری، نرشخی پیکند را شهر تاجران نامیده‌اند. پیکند …

پیزه، پیدزه، پیزی، نشان رسمییست، که خانهای مغول به چاپرهای خود می‌دادند. موافق معلومات مورخ رشید‌الدّین در عهد چنگیزخان و وارثان او-اقتایی (1229-41) ، گویوک (1246-48) ، به فئودالان و سوداگران داده می‌شد. پیزه را از طلا، (نقره، مس یا چوب می‌ساخته‌اند و اهالی مجبور بود، که دارندة پیزه را …