پیریکردیت

پیریکردیت (از پیر… و kardio-دل) ، گزک خلتچة دل (پیریکرد). پیریکردیت آدم دو خیل می‌ش­ود: سرایتی و غیریسیرایتی. پیریکردیت سرایتی را کاکّها، ویروسها، میکابکتیریه‌های سل وغیره. می‌نگیزند. پیریکردیت سرایتی وابسته به نمود انگیزنده تربادی، سیفیلیسی، فسادی و غیره می‌شود. پیریکردیت غیریسیرای­تی پیریکردیتی می‌باشد، که هنگام عوری­میه، انفرکت میاکرد، جرّاحی دل و غیره به وجود می‌آید. از روی رفت گزکگیری پیریکردیت خشک (فیبرینازی) و تر’ (ایکسّودتیوی) می‌شود.

م و آ ل ا ج ا: استعمال آنتی‌بیوتیکها، واسطه‌های ضدلّیرگی، ضدینتیهابی، سیمپتامتی و غیره؛ با راه جراهی یا پونکسیه گرفته پرتافتن ایکسّودت.

پیریکردیت چ آ ر و آ (گاو، بعضاً جاونده‌های دیگر). سبب پیریکردیت چاروا همین است، که همراه خوراک یگان چیز سخت نکتیز به پیشمیعده درآمده، بند می‌شود و دیوارة آن را سوراخ کرده به خلتچة دل هم آسیب مارساند و آن علّت می‌یابد. علامتهای آن از خوراک ماندن، سست و کم کفشه کردن هنوانات و غیره می‌باشد. چاروای به پیریکردیت گرفتارشده را کُشتن درکار.

پ ا ش گ ا ر ی: چراگاه و خاشاک را تازه نگاه داشتن.

د .: والینسکیی 3. م. . گاگین ا. ا. ، زبالیونیه پیریکرده، ل. ، 1964؛ میه سنیکاو ا، ل. ، . ونوترینّی بالیزن. م. ، 1967؛ ونوترینّی نیزرزنыی با­لیزن سیلسکاخازییستوینّыخ جیواتنыخ، م ، 1972.