معلومات آخرین
Home / مدنیت و صنعت / پوستاوسکیی کانستنتین

پوستاوسکیی کانستنتین

پوستاوسکیی کانستنتین گیار­گییویچ (31. 5. 1892، مسکو-14. 7. 1968، همان جا؛ آرامگادهش در شهر تروسة ولایت کرلوگه) ، نویسندة ساویتی روس. او­ولین حکایه‌اش («در روی آب») سال 1912 به طبع رسید. در انیویرسیتیت کییو   خوانده است (1911-13). پس از روالوتسیة اکتبر در گزیته‌ها و بعد در راسته-یو تسّ (1924-29) همکاری کرده است. اثرهای اوّلینش دارای سیوجیت تیز و مرکّب بوده، قهرمانانش حیاتدوست، دوش­من کهنه‌پرستی و تشنة capگوزشتهای رمانتیکیند (مجموعة حکایه و آچیرکهای «منظره‌های بهر»، 1925؛ «مینیتازه»، 1927؛ «کشتیهای رو به رو»، 1928؛ رمان «عصرهای جلادار»، 1929). پاوست «قه را-بوغاز» (1932) او را همچون نویسنده مشهور گرداند.

سالهای 30 پاوستهای «تقدیر شرل لانسیویل» (1933) ، «کالخیده» (1934) ، «بخر سیاه» (1936) ، «برج کلب اکبر» (. 1937) ، «پاوست شمالی» (1938؛ فیلم همنام، 1960) ، اینچنین پاوستهای ترچومیهالی دایر به اهل صنعت «اسه‌اک لیویتن»، «عاری است کیپ­رینسکیی» (هر دو– 1937) ، «ترس شیوچینکا» (1939) آفریده شده‌اند. در «روزهای تابستان» (1937) ، «در کشور می‌شارسک» (1939) و «اله خانة کهنه» (1941) مهارت بلند نویسندگی پوستاوسکیی ظاهر شد. پاوست «صدبرگ طلایی» (1955) از محنت دشوار نویسندگی حکایت می‌کند. سالهای زیادی به تألیف اثر ترجمیهالی «داستا­ن حیات» مشغول بود، که در آن از روزگار خود و حادثات و واقعه‌های سالهای 1919-30-ا روسیه حکایت می‌کو­ند.

ین اثر، که در حقیقت چمعبست جستجوهای ایجادی و معنوی نویسنده می‌باشد، از شش کتاب به هم علاقه‌مند-«سالهای پیشین» (1945) ، «اییام بی‌قرار جوانی» (1955) ، «آراز عصر نامعلوم» (1957) ، «زمان امیدواریهای کلان» (1959) ، «حمله به سمت جنوب» (i960) ، «آوارگیها» (1963) عبارت است. پا­ویست «کالخیده» (1936) ، مجموعة حکایه‌های «دل هراسان» (1960) ، «سبد جلغوزه» (1964) ، «صدبرگ زرّین» پوسوتاوسکیی (1983) به زبان تاجیکی ترجمه شده‌اند. اثرهای پوستاوسکیی به زبانهای خارجی نیز ترچومه شد­ند. با آردین لنین، 2 آردین دیگر و مدال مکافاتانیده شده است.

اسناونی: سابرنی ساچینینیی، تام 1-8، مسکو. 1967-70.

دبیات:      لیویتسه-ا ا ل. ، کانستنتین پوستاوسکیی. آچیرک توارچیستوه. مسکو. 1969؛ واسپامیننیه آ کانستنتینی پوستاو­سکام، مسکو؛ 1975.

Инчунин кобед

سرخانه

سرخانه، قسم اوّل سرود، که به اندازة یک بیت متن سرود اجرا می‌شود. بعضاً سرخط …