ناس

ناس، تماکو کوفتة با آهک، خاکستر و روغن زگیر (کنجد یا پخته) آمیخته ساییدهشده‌ای است، که به زیر زبان گرفته باز می‌پرتایند و آن گویا مثل چلیم و پاپیروس کیف می‌دهد. ناس از 45% برگ کوف­تة خشک تماکو، 32% خاکستر، 18% روغن رستنی و 5% آهک شکفته عبارت است. بعزة به ناس آب و برای بهتر شدن رنگ و طعمش برگ توت یا دیگر گیاههای خوشبویی می‌‌اندازند. ناس را عادتاً به زایر زبان می‌گیرند یا به بینی می‌کشند. زیاده از 10 خیل ناس معلوم است.

«خوش‌صفت» یا «تیز» (بلند) بودن ناس به مقدار مادّه‌های ترکیبش وابسته است. مثلاً، مقدار آهک زیاد باشد، ناس «بلند» می‌ش­ود. هنگام کشیدن ناس سر کس کمی چرخ می‌زند و عصب ناس‌کش گویا آرام می‌یابد. این حالت در نتیجة به خون جبّیده شده به مینة cap تأثیر کردن مادّة کانسیراگین-بینزپیرین و مادّه‌های دیگر تماکو رویی می‌دهد. در نتیجة آموزش سببهای پیدایش سرطان در کاواکی دهان مویین کرده شد، که این بیماری در آدمان ناس‌کش نظر به آنهایی، که ناس نمی‌کشند، هفت مراتبه زیاد است. ناس به ارگانیزم آدم تأثیر زهری جوعی و عمومی می‌رساند.