ومید مهدی اخوان ثالث

امید مهدی اخوان ثالث (تولد 1928، توس) ، شاعر و عالم ایرانی. در زادگاهش تحصیل ابتدایی و میانه را فرا گرفته است. چند مدّت در دهات نزد تهران معلمی، سپس در وزارت فرهنگ و ادارة رادیو کار کرده است. امید برای فعالیّت سیاسی ضد دولتی‌اش دو دفعه به زندان افتاده است. بعد آزاد شدن از خدمت دولتی خودداری نمود. نخستین شعرهای امید در آخر سالهای 40 نشر گردیده‌اند. اشعارش در مجموه‌های «ارغنون» (1951) ، «زمستان» (1956) ، «آخر «شاهنامه» (1959) ، «از این اوستا» (1965) ، «شکار» (1966) ، «پاییز در زندان» (1969) ، «بهترین امید» (1969) ، «عاشقانه‌ها و کبود» (1969) و غیره فراهم آمده‌اند. امید در دوره‌های اوّل ایجادیاتش اساساً به شکل و اسلوب شعر کلاسیکی پیروی نموده، بیشتر غزل نوشته است. از ابتدای سالهای 50 اشعار او در رویة «شعر نو» ایجاد شده‌اند. امید یکی از طرفداران جدّی نیما یوشیج بوده، عاید به مقام شاعری او و زمینه‌های اجتماعی انکشاف «شعر آزاد» مقالهیو رساله‌ها نوشته است. شعرهای امید جنبة اجتماعی و فلسفی دارند. شاعر در آنها به بسیار رویدادهای مهمّ اجتماعی جواب گفته است.
ف. نجماناو.