شوریشهای خلقی در بیکی حصار، برآمدهای عامّة خلق بیکی حصار در نیمة دوّم ا. 19 و ابت. ا. 20. در یک خود س. 1880 در بیکی حصار سه شوریش کلان شد-اوّل لقیها آشوب کردند، بعد در خانقاه دهقانان شوریش برداشتند و نهایت بهار همان سال در قراتاغ آشوب کلان بافندگان به عمل آمد، که در آن قریب 1000 نف. بافندگان شهر و اطراف آن اشتراک نمودند. سبب اساسی این شوریش شرایط نهایت سخت محنت، مزد بغایت پست کار بود. شوریش حکومتداران را به درجهای به واهمه انداخت، که آنها مجبور شده، مزد محنت بافندگان را از 2 تا 6 تنگه (از 30 تا 90 تین) زیاد کردند. این غلبة کلان بافندگان کرایه بود، که بر ضد خوجینان کارخانهها برآمده بودند. تابستان 1887 در حصار و س. 1888 در رامیت باز شوریش دهقانان cap زد. س. 1911 در خانقاه، در دیهههای نیل و قپچاق باز چندین بار شوریشهای دهقانان به عمل آمدند.
سبب همة این شوریشها همین بود که ظلم و استثمار امیر در آخ ا. 19 و ابت. ا. 20 بینهایت زور بود به سر مردم، که بی این هم از گشنگی مُرده میرفتند، انداز و خراجهای نو به نو بار کرده اندازهای پیشتره را خیلی زیاد میکردند. گرچندی تمام این شوریشها ستیخیوی بودند، پراگرمّة مویین و اکثراً راهبر یگانه هم نداشتند و به این سبب تیزی پخش کرده میشدند، همة آنها به بیداری شعور روالیوتسیانی خلق خیلی مساعدت کردند.
ش. یوسفاو.