سوداب، سدب، سداب، سدابو، سداف، شاداب، خفته، روته (rutagraviolens) ، گیاه بسیارسالهای است از عایلة سودابیها. سوداب رستنی زهرناک است.
گر به بدن رسد، شیرهاش پوست را مثل اگن (یوغیه) شیسوزاند». مثال پودین بویتیز و خاصه دارد. از گل خشکیدهاش بوی صدبرگ میآید. سوداب اساساً در کشورهای بهر میانزمین و منطقة اقلیمش معتدل آسیا میروید. سییاه و دانشمند شهیر ناصر خسرو در «سفرنامه» اش نوشته است: «در راه سوداب فراوان دیدیم، که خودرویی در کوه و صحرا رسته بود».
م. حاجیمتاو.