سخرازه

سخرازه، قند نیشکر یا لبلبو، یکی از مهمترین دیسخریدهاست، که در همة رستنیهای فتوسنتزکننده موجود است. مادّة کریستلّی بی‌رنگ در آب حل‌شونده؛ i گدازش 185-186*سیلسیه. از تأثیر کیسلاته به آسانی گیدرالیز شده گلیوکازه و فروکتازه حاصل می‌کند. سخرازه از جملة کرباگیدرتهایست، که به خوبی در رستنیها هضم می‌شوند؛ کرباگیدرتهای در نتیجة فتوسنتز حاصلشده محض در شکل سخرازه از برگ به تخم، ریشه، لونده‌ها و پیازک تقسیم می‌شوند و در این عضوها با آسانی به کرخمل یا انسولین تبدل می‌یابند.

در عهد قدیم سخرازه را در هندوستان، ختایی، مصر از شیرة نیشکر حاصل می‌کردند. الحال منبة اساسی سخرازه در مملکتهای منطقة معتدل لبلبوی قند می‌باشد. سخرازه در صناعت خوراکواری و میکربیالاگی وسیع استفاده می‌شود. از آن اسپیرت ایتیل و اسپیرتهای دیگر، اسیتان، کیسلاتة سرکا و دیگر محصولات می‌گیرند. در عرفیت سخرازه را قند می‌گویند.