انامستیکه (از یونانی onomastikds-صنعت نامگذاری، onoma-نام) ، 1) یک شعبة علم زبانشناسی را گویند، که تاریخ پیدایش و تحوّل اسمای خاص را میاموزد؛ 2) مجموع همه گونه اسمهای خاص (لیکسیکة آنامستیکی) ، آنیم ا یه، که وابسته به ابژکت نامبرشونده به انتراپانیمها (نام اشخاص) ، ایتنانیمها (نام قومها، ملّتها، خلقها) ، تاپانیمها (نام مکانها) ، گیدرانیمها (نام دریاها) ، کاسمانیمها (نام جرمهای آسمانی) ، تیانیمها (نام ایزدان و فرشتهها) ، دیمانیمها (نام آفرینش بد) ، زاانیمها (نام هیوانات) ، فیتانیمها (نام رستنیها) ، فلیرانیمها (نام مکافاتها، نشانها، مدالها) ، خریمتانیمها (نام اشیا، اثرهای علمی و بدیعی، جشن و مراسمها، مؤسسهها، نوعهای محصولات) و غیره تقسیم میشوند.
انامستیکه محصول تفکر دورههای گوناگون انکشاف جمعیت، بایگری معنوی، گنجینة بااعتماد تاریخ و مدنیت و یک حصّة مهم فاند لغوی زبان بوده، برای تدقیق مسئلههای ایتیمالوژی، فونتیکه، کلمهسازی، شیوشناسی تاریخی و معاصر یاری میرساند.
انامستیکه با منطق، پسیکولوژی، اتنوگرافیه، تاریخ، اَرخیالوگیه (باستانشناسی)، جغرافی، گیالوژی، نومیزمتیکه، سوسیالاگیه، ادبیاتشناسی و اسلوبشناسی علاقه دارد. حادثه و واقعههای گوناگون جمعیت، دگرگونیهای اجتماعی و مدنی در سیستم آنامستیکه (نامشناسی) انعکاس مییابند. سیستمم آنامستیکه (نامشناسی) در آموزش مسئلههای تاریخی عرف و عادت، رسم و آیین، تفکر و جهانبینی، مدنیت و غیره اهمیت دارد.
بعزی ساحههای آنامستیکه (نامشناسی) تاجیک، از جمله، مسئلههای تاپانیمیه از طرف ر. x. دادخدایف، س. ا. کلیمچیتسکیی، ل. ا. رازاوه، ا. و. رازییفیلد، آ. ا. سمیرناوه، ا. ل. خراماو، انتراپانیمیه از طرف یه. ا. کلانتراف، ر. آ. آرتقاو، آ. f. غفوراف مورد آموزش قرار گرفتهاند.
دبیات: دادخدایف ر. x. ، پمیرسکیه میکروتاپانیمیه، دوشنبه، 1975؛ رازاوه ل. ا. ، سلآور گیاگرفیچیسکیخ تیرمیناو ا دروگیخ سلاو، فارمیرویوشیخ تاپانیمی و تدجیکسکایی سّر، مسکو، 1975؛ خراماو ا. ل. ، آچیرک پا تاپانیمی ا میکروتاپانیمی تدجیکیستنه. وыپوسک 1 دوشنبه، 1975؛ faفوراف آ. . شرح اسم و لقبها، دوشنبه، 1961.