موهسّیلانه

موهسّیلان از عربی  جمع‌آورندة ‌انداز) ، ‌اندازیست، که در آسیای میانه محصل به فاندة خود از دهقانان می‌ستاند. از بس که محصلان از حاکمیت مرکزی معاش نمی‌گرفتند، آنها هنگام غنداشتن ‌انداز دولتی با اجازت امیر (شاه) به فاندة خود با نام mوهسّیلانه ‌اندازی می‌رویاندند. mوهسّیلانه در اده تیموریان با فرمان سلطان خوسین (سالهای حکمرانی‌اش 1469-1506) برابر میرابانه و دا ر و غانه جاری شد. از دورة حکمرانی شیبانیان cap کرده، بیشتر در امارت بخارا معمول گردید. mوهسّیلانه در ابتدا با محصولات، منبعد با پول نیز ادا کرده می‌شد. بعد روالوتسیة کبیر سوسیالیستی اکتبر mوهسّیلانه  برهم خورد.

دبیات: استاریه تدجیکسکاگا نراده، تام 2، کنیگه 1، مسکو، 1964؛ گفوراف ب. گ. ، تدجیک. دریونییشیه، دریونیّه ا سریدنیویکاویه استاریه، مسکو، 1972.