مادّههای زهرناک،
پیوستهای شیمیایی زهرناکی (عدمسیت، زرین، زامن، اپریت، تبون، فاسگین و غ .) را گویند، که برای زهرآلود کردن هوا، آب، اشیا، منزلگاه و پناهگاهها، میدان جنگ و غ. استیفاده میشوند. زهر مادّههای زهرناک در هوا، آب، اشیا و غ. مدّتی باقی میماند. بوغ مادّههای زهرناک با شمال به مسافة دور پهن میشود. مادّههای زهرناک به ارگانیزم به واسطة پوست، پردة لعابی، سیستم هاضمه و راه نفس داخل شده، ضرر میرسانند. مادّههای زهرناک از جهت درجة تأثیرشان یکچند خیل میشوند: مادّههای زهرناک تمام ارگانیزم را زهرآلودکننده (کیسلاتة تسینید، کلرتسین، فاسگین) ، عصب را فلجکننده (زرین، زامن، تبون) ، به بافتهها ضرررساننده (اپریت، لیویزیت) ، نفستنگکننده (فاسگین، دیفاسگین، تریفاسگین) و غ. چنین تصنیف اصلاً نسبیست، چون که اکثر مادّههای زهرناک ارگانیزم را به تمام زهرآلود میکنند. مادّههای زهرناک را اوّلین بار 22 آوریل 1915 در جنگ یکم جهانی نیمیسها در ش. اپر بلژیک استفاده بردهاند.