میشنیناو ایوان ایوانوویچ

میشنیناو ایوان ایوانوویچ (6. 12. 1883، افه-16. 1. 1967، لنینگراد) ، زبان‌شناس ساویتی، آرشیالوگ، اکه‌د. اف ا.ج.ش.س. (1932) ، قهرمان محنت ساتسیلیستی (1945). انیویرسیتیت پتربورگ (1907) و انستیتوت اَرخیالوگیه (باستان‌شناسی) را (1910) ختم کرده است. شاگرد اکه‌د. ن. یه. مر ر.

دیریکتار انستیتوت انتراپالوژی، اَرخیالوگیه (باستان‌شناسی) و اتنوگرافیة اف ا.ج.ش.س. (1933-37) ، دیرکتور انستیتوت زبان و تفکر (1935-50) ، اکه‌د.-کاتب شعبة ادبیات و زبان اف ا.ج.ش.س. (1934-50). سالهای 20-30 راهبر حفریات باستان‌شناسی نزد ب. کسپیی و زکوکزیه بود. می‌شنیناو اصلاً متخصص زبانهای متروک کوکز، آسیای خرد (الامی، خیتّی، سامی) ، مخصوصاً زبان عوررت و (خلدیی) بود. نظریة کتگوریهای مفهوم، نظریة تیپالاگیه سینتکسیسی زبانها و نظریة جمله از مهمترین بازیافتهای می‌شنیناو در ساحة زبان‌شناسی عمومی ماباشند. در آموزش زبانهای خلقیتهای آمیخت شمال و کوکز و تییار کردن متخصصان زبان‌شناس سهم گذاشته است. دو کرت لوریت مکافات دولتی ا.ج.ش.س. (1943، 1946). با 2 آردین لنین و آردین بیرق سرخ محنت مکافاتانیده شده است.

اس .: ستروکتوره پریدلاجینیه، م.-ل. ، 1963؛ ایرگتیونیه کانستروکتسیه و یزыکخ رزلیچنыخ تیپاو، ji. ، 1967؛ آبشیی یزыکازننی. پرابلیمы رزویتیه یزыکه، ل. ، 1976.

د .: جرمونیکیی و. م. ، پمیت آکادمیکه ا. ا. می‌شنیناوه، ج. «واپراسы یزыکازننیه»، 1967، م 3؛ پنفیلاو و. 3. ، ایوان ایوانوویچ می‌شنیناو، «ازو. ان ا.ج.ش.س.، سیر. لیتیرتورы ا یزыکه»، 1967، jni 4.