مهمود سیاوشانی
(سال تولد نامعلوم، هرات-وفات 4587، بلخ) ، خوشنویس و موسیقیدان فارس-تاجیک. پدرش خواجه اسحاق شهابی، یکی از صاحبمنصبان دربار درمیشخان بود. هنگام هرات را فتح کردن ابیدولّاهخان (1529) عایلة محمود سیاوشانی به بخارا کوچید. در بخارا نازکیهای صنعت خطّاطی را از میرلی هراتی آموخته، در این پیشه زبردست زمان گشت. دیری نگذشته به بلخ هجرت کرد و تا آخر عمر آن جا ماند. در بلخ به آموختن موسیقی پرداخته، مخصوصاً در نواختن عود شهرت یافت. در خطّاطی پیروی استادش بوده، اساساً از کتابت و ترتیب دادن قطعه تأمین معیشت مینمود. آثار باقیماندة او دیوان هلالی (1559) ، «منتخب دفتر» مولانا جلالالدّین رومی، «اخلاق محسنی» (1562) ، «نفخات-ال-انس» جامی (1586) ، «بوستان» سعدی و چند نمونة قطعههایش در کتابخانههای ایران محفوظند.
ک. مخصوماف.