بولقاسیم دیناوری عبدالله ابن عبدالرحمان (سال تولد نامعلم-وفات 1000) ، شاعر و ادیب عرب. از زادگاهش دینآور (شهری در ایران) سالهای 80 عصر 10 به بخارا آمد و زندگی و فعّالیّتش در همین جا ادامه یافته است. موافق معلومات سرچشمههای ادبی و تاریخی (مثلاً، «یتیمت-عود-دهر» سالیبی) ابوالقاسم دیناوری یکی از شعرا و کاتبان و کارگزاران معروف دربار سامانیان بود. در مسائل گوناگون ادب بیش از 30 جلد اثر نوشته بوده است. در تذکرة سالیبی و تذکرههای دیگر بیش از 90 بیت از اشعار ابوالقاسم دیناوری فراهم آمدهاند، که آنها شعرها در جنر مدحیه، وصف، هجو، شکایت از پیری و فرزندان، که در پیرانسالی به پدر شفقت ندارند و غیره میباشند.
وسفیههای ابوالقاسم دیناوری در بارة سیب، انار و انواع دیگر میوهجات، که در فرا رسیدن مهرگان زیب خان میشوند، کتاب چون دوست وفادار و مصاحب انسان بسی جالبند. ابوالقاسم دیناوری در اشعارش از صنعتهای بدیعی-تشبیه، استعاره، توصیف و غیره استفاده کرده است.
دبیات: سالیبی، یتیمت-عود-دخر فی مهاسی اخل-ال-عصر، جلدهای i-6، بییروت، 2000. ن. زاهداو.