موجهای زلزله، لپّشهایند، که در زمین از مرکزهای زلزله، ترکش و منبعهای دیگر پهن می‌شوند. موجهای زلزله در نزدیکی مرکزهای زلزله‌های پرزور (که اکثر دور لپّششان به ده‌یک ثانیه برابر است) قوّة خرابی‌آور دارند. موجهای زلزله‌ای، که از ایپیتسینتر زلزله در مسافه‌های دور واقع‌اند، موجهای چندیر می‌باشند. موجهای زلزلة برقد …

مگنیتودة زلزله (لات. magnitudo-بزرگی از magnus-کلان) ، بزرگی شرطییست، که انرژیة عمومی لپّشهای چندیری هنگام زلزله یا ترکش بوجوداینده را توصیف می‌دهد. مگنیتودة زلزله به لاگریفم انرژیة لپّش متناسب است. عادتاً با بزرگی کلانترین نسبت امپلیتوده بر دور لپّشهایی، که سه‌ایسماگرف ثبت می‌کند، مویین کرده می‌شود. مگنیتودة زلزله از روی …

موجهای دی-برایل، موجهایی، که حرکت میکروزرّه‌ها (الکترون، پراتان، اتم و غ .)-po توصیف می‌کنند. این مفهوم را سال 1924 فیزیک فرنسوی ل. دی-برایل پیشنهاد کرده‌است و آن طبیعت کونتی میکروزرّه‌ها (دئالیزم کارپوسکولوی-موجی آنها) را شرح می‌دهد. موافق فرضیة دی-برایل به هر یک میکروزرّة امپولسش ر و انرژیش ا موج درازی‌اش …

مگنیتافان (یون. ، magnetis-مگنیت و phone-صدا) ، اپّرت برای به نوار مگنیتی ثبت کردن سیگنال سدایی (نیگ. ثبت صدا) و از نو شنواندن آن. مگنیتافان وابسته به تعیینات کسبی و میشی می‌شوند. مگنیتافانهای کسبی برای استفاده در تلویزیون، رادیوشونوانی، کینا و غ. ، مگنیتافانهای میشی برای هوسکاران پیش‌بینی شده‌اند. نوارهای …

موجهای دراز، رادیوموجهایی، که درازی موجشان از 1 کم تا 10-20 کم می‌باشد. در سطح کوروی زمین در نتیجة دیفرکتسیه رادیوموجها به مسافة 1-2 هزار کم پهن شده می‌توانند. موجهای دراز به توفیل تأثیر موجبر کوروی اتمسفره، که در بین سطح زمین و حدود پایانی یوناسفیره به وجود می‌آید، به …

مگنیتاستریکتسیی (از یون. magnetis-مگنیت و لات. strictio-فشرده‌شویی، کشیدشوی) ، تغییر شکل و حجم جسم هنگام مگنیتناکشوی. حادثة مگنیتاستریکتسیّه را چ. ناول سال 1842 کشف کرده است. در فیر را و فیرّیمگنیتیکها (ای، ni، سا، gd، tb و گ. ، یک قطار خوله‌ها، فیرّیتها) بزرگی مگنیتاستریکتسیه خیلی کلان د/– گ» 10-*-10-2 …

موجها، وابسته به وقت تغییر یافتن ترتیب فزاوی مکسیمم و مینیممهای بزرگیهای فیزیکی، مس. ، فشار، زیچی مادّه، شدّتناکی میدانهای الکتری و مگنیتی؛ لپّشهای پهن‌شونده. در فیزیکة معاصر نمودهای زیرین موجها را تدقیق می‌کنند: موجهای سطحی چندیر (حالت خصوصی آنها موجهای سدایی) ، موجهای الکترومگنیتی (از جمله، شعاع‌افکنی حرارتی، روشنایی، …

مگنیتااپتیکه، مگنیتااپتیکه (از یون. magnetis-مگنیت و آپتیکه) ، فصل فیزیکه، که تحت تأثیر میدان مگنیتی تغییریابی خصوصیتهای آپتیکی محیط را می‌آموزد. به حادثه‌های مگنیتااپتیکی اینها منسوبند: تجزیة خطهای سپیکتری در میدان مگنیتی (نیگ. حادثة زییمن) ، چرخزنی همواری پالیریزتسیة روشنایی در میدان مگنیتی (نیگ. حادثة فردیی) ، شکست دوکرتة روشنایی …