Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

فضل‌الله ابولّیسی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر و دانشمند فارس-تاجیک (عصر 15). در زادگاهش سمرقند علمهای رسمن دور را آموخت. زبان عربی را خوب می‌دانست. اعلم علمای سمرقند بود. علیشیر نوایی دو سال از او سبق گرفته است. نمونه‌های آثارش توسط تذکره‌ها رسیده‌اند. این ابیات از اوست: قدّ …

فضل‌الدّین محمّد ابن قوام ابن رستم ابن احمد ابن محمود بلخی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، لغت‌نویس فارسی‌زبان هندوستان (عصر 14). فرهنگ «بهر-ال-فضایل فی منافع-ال-افاضل» (تألیفش تقریباً 1393) یکی از تألیفات اوست، که به قطار قدیمترین فرهنگهای فارسی-تاجیکی داخل می‌شود. ترتیب جایگیرشوی کلمه‌های فرهنگ مطابق حرفهای اوّل و دوّم …

فضلمولاهان لکهنوی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر فارسی‌زبان هندوستان (عصر 16). از شاعران دربار اکبر. اثرهای منثور و منظوم داشته است. دیوانش تا حال پیدا نشده است. از او یکچند غزل و قصیده باقیست. این ابیات نمونة شعر اوست: شام هجران ز من و زلف پریشان از تو، …

فضلی نمنگانی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک (عصر 19). فضلی نمنگانی در نمنگان صاحب منصبی بود. بعدتر به خوقند آمده کار ایجادیش را در دربار امیری دوام داد و به درجة ملک‌الشّعرایی رسید. سالهای آخر حیاتش در نمنگان زیسته است. فضلی نمنگانی «شاهنامه» نام اثر تاریخی دارد، …

فضلی بخارایی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (آخر عصر 12-ابتدای عصر 13). همدرس محمّد عوفی. در بخارا زندگی و ایجاد کرده است. فضلی بخارایی دانشمند معتبر زمانش بود، ولی حکومتداران به قدر علم و دانشش نرسیدند، از این رو سفر هندوستان را پیش گرفت. محمّد عوفی در …