تیخنالوژی

تکنولوژی (از یونانی techne-صنعت، مهارت و… لوژی) ، مجموی طرز و اصولهای تکمیل، تییار کردن و دگرگون نمودن شکل و حالت و خاصیت اشیای خام، متریال یا مال نیم‌خام را گویند، که در جریان استحصال محصولات تیار استفاده می‌شوند؛ علمیست، که همین اصولها را تدقیق و تحلیل می‌کند. عملیات استحصال، تکمیل، کشانیدن و نگاهداری محصولات را تکنولوژی (یا پراسیاسهای تیخنالاگی) می‌نامند، که ترکیب اساسی پراتسیسّهای استحصالی می‌باشند. تکنولوژی معاصر نظارت تکنیکی استحصالات را نیز در بر می‌گیرد. وابسته به ساحه‌های استحصالات تکنولوژی معدنکنی، تکنولوژی ماشینسازی، تکنولوژی ساختمان و از روی اصولهای استحصال یا تحویل متریالها تکنولوژی متالها، تکنولوژی میودّه‌های نخدار، تکنولوژی بافندگی و غیره موجودند. در نتیجة اجرای جریان تیخنالاگی ابژکت محنت صفتاً تغییر می‌یابد.

ز روی چنین نشان‌دهنده‌ها: صرف خاص اشیای خام مال نیم‌خام، انرژیه به هر یک واحد محصولات؛ مقدار و صفت محصولات تییار؛ درجة حاصلناکی محنت؛ پاتینسیویّت پراتسیسّ؛ خراچات الکترولیز و غیره) نمودهای گوناگون استحصالات؛ ارزش اصلی محصولات ثمره‌ناکی تکنیکی و اقتصادی پراتسیسّهای تکنولوژی را مویین می‌کنند.
وزیفة تکنولوژی همچون علم از مویین کردن قانونیّتهای فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و غیره عبارت می‌باشد. این کارها با مقصد مقرّر کردن و استفادة عملی پراتسیسّهای استحصالی پرثمر و کم‌خرج گذرانیده می‌شوند. تکنولوژی استحصالات در نتیجة انکشاف تکنیکه دائما تغییر و تکمیل می‌یابد.
تکمیل تکنولوژی تمام ساحه‌ها و نمودهای استحصالات شرط مهم انکشاف پراگریسّ تیخنّالاگی در خواجگی خلق می‌باشد. در ساحه‌های صناعت استحصال مصنوعات در ا.ج.ش.س.، مخصوصاً در ماشینسازی و اسباب‌سازی از سال 1975 سیستم یگانة تیاری تکنولوژی استحصالات (استپّ) جاری شده است. تدبیق استپّ در برابر بلند برداشتن حاصلناکی محنت و بهتر کردن صفت محصولات، مهلت تیار نمودن استحصالات را 2-2، 5 مراتبه کم می‌کند.