قندهار، شهریست در جنوب افغانستان. در دامنة ک-های هندوکُش غربی، در سر راه کلان اتومبیلگرد کابل-قندهار-هرات واقع گشته است. مرکز مأموری مضافات قندهار. اهالیاش 209 خز. نف. (1975). ق. مرکز یکی از ساحههای اساسی باغداریست. بازار کلان قالین، پوست قراقولی، پوست، چرم و چاروا. در ق. ف-کة متاعهای پشمین، ز-د کانسیرو میوه، کارخانههای کارکرد میتلی و ماشینسازی، موزی تاریخ و اتنوگرافیه موجودند. ایراپارت دارد. در نزدیکی شهر مرمر میگیرند.
ق-یکی از شهرهای قدیمیست، که بنیاد آن را به اسکندر مکدونی نسبت میدهند. ا-های 12-13 ق. مرکز کلان تجارت بود. در ا. 13 ق.-را اوّل چینگیشخان، سپس حاکمان سلالة کورتها ضبط کردند. از آخ. ا. 14 تابع دولت تیموریان بود. از بس که در ا-های 16-17 ق. مرکز مهمّ تجارتی و استراتژی بود، برای به دست درآوردن آن در بین صفویان و تیموریان هند مبارزه میرفت.
ز میانههای ا. 17 تابع حاکمیت صفویان گردید. س. 1709 اهالی ق. و ولایتهای آن بر ضد صفویان شوریش برداشتند، که در نتیجه خانی غیلزایی (مرکزش ق .) به وجود آمد. س. 1738 شهر از هجوم نادرشاه افشار خیلی خراب گردید؛ در نزدیکی آن شهر دیگری ساخته، نادرآباد نامیدند. شهر خرابگشتة ق.-را احمدشاه دُرّانی از نو بنیاد کرده، احمدشاه نامید و آن را پایتخت دولت دُرّانیان (تا 1773-74) قرار داد. س-های 1818-55 ق. مرکز خانی قندهار بود. س. 1885 ق.-را دوستمحمّدخان ضبط کرده، آن را به هیت افغانستان داخل نمود.
ز یادگاریهای معماری در ق. مقبرة احمدشاه (ا. 18) باقی مانده است.