ستالیتاو الکساندر گریگاریویچ

ستالیتاو الکساندر گریگاریویچ (10. 8. 1839، ولاديمير-27. 5. 1896، مسکو) ، فیزیک روس. از عایلة سوداگر. سال 1860 انیویرسیتیت مسکو را ختم کرد. سالهای 1862-66 در برلین از گ. گ. مگنوس، در گییدیلبیرگ از گ. کرخگاف، در گاتّنگین از و. ویبیر تجربه آموخت. از سال 1866 سر کرده در انیویرسیتیت مسکو درس گفت (پروفسور از سال 1873). ستالیتاو اساساً مسئله‌های الکتر و مگنیتیزم را تدقیق کرده است. سال 1876 نسبت واحدهای الکترومگنیتی و الکتروستتیکی را چِن کرده، کیمتی را دریافت، که به بزرگی سرعت نور نزدیک است. تجربه‌های مذکور و تکلیف او در باب اندازه‌گیری این بزرگی فیزیکی (تکلیفهای او در کانگریسّ یکم الکتروتیخنیکها معقول دانسته شد) به تصدیق نظریة الکترومگنیتی روشنایی مساعدت کرد. سال 1888 به تدقیق فاتاافّیکت بیرونه شروع کرد. این تدقیقات به او شهرت جهنی آورد. وه‌ای قانون یکم فاتاافّیکت را (قوّة فاتاجریان به انتینسیویّت روشنایی افتنده متناسب راسته است) کشف ومود. امکانیّت در فاتامیتریه استفاده بردن فاتاافّیکت را نشان داد. فاتاالیمینت را اختراع کرد و غیره. سالهای 1882-94 اسلوبهای مویین کردن حالتهای بحرانی را تدقیق نمود.

یکی از بنید‌گذاران انستیتوت فیزیکة انیویرسیتیت مسکو می‌باشد.