رینیمتالوژی

رینیمتالوژی (از ری… لات. اشّ1ا-جان، روح، نفس، حیات و… لوژی) ، یک ساحة علمی طبّ بوده، قانونیّتهای اساسی تنزّل و تجدد ارگانیزم انسان را می‌آموزد.

رینیمتالوژی همچون یک فصل مستقل علمی و عملی طبّ در میانة عصر 20 به وجود آمد. در تشکّل و ترقّیات رینیمتالوژی عالمان روس و ساویتی پ. پاسنیکاو، س. گ. زیبیلین، ا. ا. کولیبکا، ن. پ. کروکاو، س. س. بریوخانینکا، س. ا. چیچولین، و. ا. نیگاوسکیی، گ. ن. اندرییف و دیگر سهم ارزنده دارند. ابژکت تد-قیق رینیمتالوژی تمام عضوهای حیاتاً مهم بدن-سیستمه‌های دل و رگها، نفسکشی، عصب مرکزی و غیره می‌باشد. برای برگردانیدن حیات اصول و واسطه‌های بسیاری را به کار می‌برند: خنک کردن بدن (گیپاتیرمیه) ، آکسگیندیهی تحت فشار بلند، خونگردیش یاور، نفسکشی صنعی، هر خیل داروها، عملیات جرّاحی و غیره. در تاجیکستان رینیمتالوژی سالهای آخر انکشاف یافت. سال 1974 در انستیتوت دولتی طبّی تاجیکستان کفیدرة مستقل انیستیزنالوژی و رینیمتالوژی تشکیل شد. جمعیّت علمی رینیمتالاگها در ریسپوبلیکی  ساویتی سوسیالیستی تاجیکستان از سال 1973 عمل می‌کند. سال 1978 در دوشنبه کنفرانس 1-ام علمی و عملی عاید به رینیمتالوژی  گذرانده شد. سال 1980 در ساحة رینیمتالوژی  زیاده از 230 نفر متخصص در 3 مرکز رینیمسیه و 12 شعبه‌های انیستیزیالاگی و رینیمتسیانی کار می‌کنند، از جمله زیاده از 20 عالم تاجیک، به تدقیقات مسئله‌های مهمترین رینیمتالوژی مشغولند.

دبیات: نیگاوسکیی و. ا„ پتافیزیالوژی ا تیرپیه اگانی ا کلینیچیسکایی سمیرت، مسکو، 1954؛ ولسکیه ت. پ„

ک ا س س ا ل  و. ل„ آرگنیزتسیه رینیمتالاگیچیسکایی سلوجبы، در کتاب: پرابلیمы رینیمتسی، مسکو„ 1969؛ ن ا گ آ وس ک ا ی و. ا„ اکتولنыی پرابلیمы رینیمتالاگی، مسکو„ 1971. م. ق. مراداو.