پپیروس

پپیروس، یک نوع گیاه است، که در دوره‌های قدیم از آن برای خط‌نویسی متریال تییار می‌کردند. دستخط در این متریال نوشته را نیز پاپیروس گویند. پاپیروس چون متریال خط‌نویسی در مصر قدیم تقریباً در اوّل هزارة 3 تا میلاد اختراع گردید و میانه‌های هزارة 1 تا میلاد به دیگر مملکتهای بهر میانزمین نیز پهن گشت. برای تییار نمودن متریال خط‌نویسی شاخه‌های پاپیروس را تُنُک-تُنُک بریده، پهلوی هم دو قَبَت چیده، هر دو قَبَت را سخت فشرده به هم می‌چسپاندند و میخوشکاندند. چند تختة آن را نوگ به نوگ چسپانیده، لوله می‌ساختند. هرچند که در مصر در عصر 8 کاغذ بیشتر استفاده می‌شد، این جا پاپیروس را در عصر 9 میلاد هم به کار می‌بردند.

متنهای پاپیروس را پپیروسشناسان، مصرشناسان، سامیشناسان و دیگر می‌آموزند. پاپیروس مهمترین منبه‌ای است در آموزش حیات اقتصادی، مدنی و سیاسی مصر قدیم و عالم عتیقه. از مصر به غیر از پاپیروس مصر قدیم و قیبتی متنهای یونانی و سامیه عصرهای 6-5 تا میلاد نیز یافت شده‌اند.

د .: کاراستاوتسیف م. ا. ، وّیدی­نی و اگیپیتسکویو فیلالاگی و، م. . 1963.