پرجیولسکیی نیکاله‌ای می­خیلاویچ

پرجیولسکیی نیکاله‌ای می­خیلاویچ (12. 4. 1839، دیهه کیمباراوای گوبیرنیی سمالینسک-1. 11. 1888، قراکول، حاضره شهر پرجیول­سکیی رسّ قرغیزستان) ، سییاه و گیاگرف روس، تدقیقاتچی آسیای مرکزی، ژنرال-میار (1886). در عایلة زمیندار خرد تولد یافته است.

کدیمیک شتب ژنرالی را ختم کرده‌است          (1863).

سالهای 1867-1869 به کشور اسّوریی و 1670-1685 به آسیای مرکز 4 ایکسپیدیتسیه گذراند: ایکسپیدیتسیة یکم (1870-1873) به مغولستان، ایکسپیدیتسیة دوّم (1876-1877) به لابوار و جنگریه، ایکسپیدیتسیة سوّم (1879-1880) و چارم (1883-1885) به تیبیت. در این مدّت او قریب 30 هزار کم راه را ته‌ای نمود. در اوّل ایکسپیدیتسیة پنجمش پرجیولسکیی در نزدیکی اسّیقکول وفات کرد. خلاصه‌های یلمیپ او در یک قطار اثرهایش گرد آورده شده‌اند. پرجیولسکیی طبیعت، ریلیف، اقلیم، دریایو کول، عالم هیوانات و نباتات تیرّیتاریه‌های آموخته‌اش را پرّه تیسویر کرده است. پرجیولسکیی طرز جایگیرشوی قطارکوههای کلان آسیای مرکزی را مقرّر و یک قطار قطارکوههای نو را کشف نمود، حدودهای شمالی کوهسار تیبیت را مویین و کولهای لابنار و کوکنار را تدقیق کرد. در رفت ایکسپیدیتسیه‌ها بسیار کلکسیونهای زاالاگی (قریب 7، 5 هزار نمود هیوانهای شیرخور، پرّنده‌ها، خزنده‌ها، آبی و خاکیها و ماهیها، شتر و اسپهای یابایی، اینچنین اسپ پرجیولسکیی و دیگر ن­مود مهره‌داران) ، باتنیکی (گیر­بریی عبارت از 15-16 هزار عدد رستنیها) ، مینیرلاگی و اتنوگرافی را گرد آورد. جمعیّت گیاگرفی روس سال 1891 مدال نقره و مکافاتی به نام پرجیولسکیی را تأسیس ن­مود؛ سال 1946 مدال طلایی به نام پرجیولسکیی  تعسیس یافت. یک قطار ابژکتهای گیاگرفی، از جمله شهری در رسّ قرغیزستان، قطارکوه در سیستم کتارکوههای کنلون، پیریخ در آلتایی و غیره، باز چند رستنی و هیوانها پرجیولسکیی نامیده شده‌اند. به شرف پرجیولسکیی در نزدیکی اسّیقکول (در پهلوی قبرش) و شهر لنینگرادهیکل یادگاری گذاشته شده است.

س .:        پتیشیستوی و اسّورییسکام کره‌ای 1867-1869، م. ، 1947؛ مانگالیه ا سترنه تنگوتاو. تریخلیتنیی پتیشیست­وی و واستاچنایی نگارنایی ازی، م. ، 1946؛ آت کولدج زه تین-پ1ن ا نه لابنار، م. ، 1-947؛ آت کیختы نه استاک جیلتایی ریک. اسّلیداونی سیویرنایی آکرینы تیبیته ا پت چیریز لابنار پا بسّیین و تریمه، م. ، 1948.

د .: مورزه‌یف ه. م. ، ن. م. پرجی­ولسکیی (2 ازتس .) ، م. ، 1953؛ گوری­لینکا و. م. ، روسّکیی پتیشیستوینّیک ن. م. پرجیولسکیی، م. ، 1974.