اتزاویستها

آتزاویستها، گروه آپّارتونیس­تی چپ، که سال 1908 در رسدرپ با سرداری ا. ا. باگدناو تشکیل یافته بود. آتزاویستها روحیة «… عنصران خام بلشویزم» را افاده می‌کردند (لنین ولاديمير الیچ، اثرها، جلد 16، صحیفة. 55)… آن­ها از دومة دولتی جیغ زده گرفتن (نامشان از آتزыوت) دیپوتتهای فرکسی‌ام cاتسیل-دموکرات، بس کردن کارهای پرتیوی تشکیلاتهای لی­گلی و نیملیگلی صنف کارگر (اتّفاقهای کسبه، کااپیرتیوها، کلوبها و غیره) و در تشکیلاتهای غیریلیگلی پرتیوی مرکزانیدن کار را طلب می‌کردند.

اتزاویستها دعوا می‌نمودند، که حکومت پادشاهی اکنون به مانرخیة برجوزی تبدل یافته است، کریپاستنیکها-پامیشیکان باشند «اروپایی»، برجوه شده‌اند. آنها از موقع چپچیگی ناگزیری روالوتسیة دوّم برجوزی-دموکراتی را رد کرده، چنین می‌حسابیدند، که این گونه  ریوالیوتسیه کیها گذشته رفت و در پیش روالوتسیة «صاف پرولتاری» هست. آتزاویستها شرایط ریکسیة 1908-10 و در روسیه موجود نبودن وضعیت روالوتسیانی را به نظر نگرفته، قطعیاً طلب و دعوت می‌کردند، که شعار روز شورش مسلّحانه باشد و فوراً عملیات آشکارای روالوتسیانی برده شود.

ولدیمیر الیچ لنین تاکتیکة آتزاویستها را «… تاکتیکة نگاه داشتن (کانسیرو کرده نکاح داشتن) سخنان روالوتسیانی…» دورة روالیو­تسی‌ام یکم روس نامیده بود (اثرهای، جل 34، صحیفة 433). فعالیّت آتزاویستها به موجودیّت خود پرتیه خطر داشت. از روی توصیف لنین، آتزاویزم «. . لیکویدتارچیگی… چپ»، «… طرف چپّة منشویزم» بود (اثرهای، جلد 15، صحیفة 366-367). کنفرانسم 5-ام عمومیراسّنیگی رسدرپ (ژانویه 1909) لیکویدتارچیگی را محکوم نموده، از آتزاویستها قطعیاً جدا شد. سر­کردة آتزاویستها باگدناو از صف بالشی­ویکان خارج کرده شد. دسامبر 1909-م آتزاویستها و التیمتیستها گروه ضدپرتیوی «وپیریاد» را تشکیل کردند. بعضی آنها: لونچرسکیی، لیداف، پاکراوسکیی و دیگر بعدتر کمبودیهای خود را اعتراف کردند.