استیامییلیت

استیامییلیت (از آستیا… و یونانی myelos-مغز) ، پراسیسّ گزکگ-رنده و سرایت‌کننده‌ای است، که اوّل یک قسم مغز استخوان و ثانی عنصرهای بافته‌های استخوان را فرا می‌­گیرد. آستیامییلیت دو خیل می‌شود؛ غ ا ی ر ا  م ا خ س و س (کاکّهای فساد‌آور و بعضاً باکتریه‌های روده به وجود می‌آرند) و مخصوص (سلی، سیفیلیسی و غیره). آستیامییلیت غیریمخسوس بیشتر معلوم است. وه‌ای به طور گیمتاگینی (برانگیزندة وه‌ای در خون) ، با راه از عضوها و بافته‌های دیگرپ بیمار به استخوان گذشتن برانگیزنده (آستیامیلیت دوّمین) و یا در نتیجة سرایت ایکزاگینی جراحت استخوان به وجود می‌آید.

کسر وقت استخوانهای کاواک نیشکل، انگشتان، جاغها، استخوان چکّه علّت می‌یابند. آستیامییلیت در همة سنّ و سال به وجود آمده می‌تواند. هوگام آستیامییلیت حرارت بدن بلند شده، جای علّتیافته سخت درد می‌کند. منبعد بافته‌های ظاهری تغییر می‌یا­بند و پوست سرخ شده ورم می‌کند. در آخر سیکویسترها (اچستکه‌های قَبَتهای کارتیکلی هوجیره‌هایش مُردة استخوان) حاصل می‌شوند. بعضاً سیکویسترهای میده همراه فساد بیرون می‌شوند. تا چه ‌اندازه وزنین بودن بیماری و کارناشایم بودن کسل را عیناً از روی سیکویسترها مویین می‌کنند.

م و آ ل ا ج ا: استعمال آنتی‌بیوتیکها؛ تأمین نمودن بی‌حرکتی عضو بیمار؛ هنگام آستیامییلیت مزمن گرفته پرتافتن سیکویستر و غیره.

دبیات: چ ا ک ل ا نو. د. ، انفیکتسیانّыی زبالیونیه کاستیی، سستواو ا خریشیی سویردلوفسک، 1937؛ وینگیراوسکیی ا. س. . آستیامیلیت و دیتیی. مسکو، 1964.