ارخیت

ارخیت (از یونانی orchis-خایه) ، التهاب خایه آدم. اکثر وقت چون باد بیماریهای سرایتی (خنازیر، گریپّ، سوزاک، تیف، بروسیلّیاز، سل و غیره) و لتخوری خایه به وجود می‌آید. بیماری تیز cap می‌شود (حرارت بلند و خایه کلان شده، سخت درد می‌کند). آرخیت عادتاً بعد 2-3 هف­ته خاموش می‌گردد، بعضاً ممکن است فساد پیدا شود و حتّی خایه نابود گردد، ولی آرخیت مزمن سست دوام کرده، علامتهایش چندان روشن ظاهر نمی‌شوند.

موالیجه: آرامی، استفادة واسطه‌های رفع درد، آنتی‌بیوتیکها و غیره؛ جرّاحی جای فساد پیداکرده؛ هنگام تکرار به تکرار د­وام کردن بیماری گرفته پرتافتن خایه آسیب‌دیده.