مه‌ای

می  ین  همان «باده»، «شراب»، «مثلث»، «وینا» و «نوشاکی اسپیرتدار» بوده، که آن را با راه ترشانیدن انگور و میوه‌جات حاصل می‌کنند. در تاجیکستان می را اساساً از انگور تییار می‌کنند. مه‌ای ترشیهای آرگنیکی، پیوستهای آرگنیکی فسفردار، نمکهای مینیرلی کلیی، نتریی، کلتسیی، مگنیی، آهن، انگشتاب، پیوستهای نیتروژندار، ویتامینها، فیرمینتها و میکروالیمینتها دارد. در 1 لیتر می ناب 860-900 گرم آب، 70-یو گرم اسپیرت، 1 گرم قند، 7-9 گرم گلسترین، 2-3 گرم جوهر انگور، 2-4 گرم ترشیی شیر، 1-لیتر گرم جوهر سیب و غیره موجود است.

می بلند از ناب با مقدار اسپیرت (در 1 لیتر تا 150 گرم) ، قند (تا 100 گرم) و رنگ (سفید، گلابی، سرخ) ، طعم، بویی و تکنولوژی تییارکنی فرق می‌کند. مه‌ای خیلهای دیسیرت، بلند، شامپاین، گزدار و xyشبویی دارد. می بلaند (مدیره، پارتویین، خیریس و غیره) ، ناب (17-20% اسپیرت و تا 3% قند) و نیمشیرین (17-20% اسپیرت و تا 10% قند) می‌شود. می دیسیرت در ترکیبش 16% اسپیرت داشته، aز روی مقدار قند خیلهای نیمشیرین (5-10% قند) ، شیرین (10-20% قند) و لیکیار (قندش از 20% زیاد) دارد. می شامپاین را از دوّم‌باره ترشانیدن مثلث و علاوه نمودن قند حاصل می‌کنند، 11، 5-12، 5% اسپیرت دارد.

می شامپاین نیز از روی مقدار قند ناب (3% قند) ، نیمناب (5% قند) ، نیمشیرین (8% قند) و شیرین (10% قند) می‌شود. می گزدار را با اصول در مثلث بسیار حل نمودن گاز کربنت حاصل می‌کنند؛ 10-12% اسپیرت و 5% قند دارد، mی خوشبویی (پایموت، مسکت) خیلهای بلند (18% اسپیرت و 10% قند) و دیسیرت (16% اسپیرت و 16% قند) دارد، برای خوش‌طعم و خوشبویی شدن مه‌ای قسم علف خوشبویی، ریشه، برگ و میوة رستنیها را علاوه می‌کنند، در تاجیکستان میهای «تاجیکستان»، «پامیر»، «خجند»، «سامگر»، «غانچی»، «اوراتپّه»، «زرافشان»، «وخش»، «تکابی»، «گل حصار»، «آرپ و»، «نوه»، «ورزاب»، «دوشنبه»، «تایفی»، «گلابی» و غیره استحصال کرده می‌شود، نگرید نیز میکشی.