موباهیسه‌های بینلخلقی

موباهیسه‌های بینلخلقی، بحث و مناظرهایی، که در زمینة مخالفت بین دولتها دایر به مسئله‌های گوناگون مناسبتهای طرفین و بینلخلقی رویی می‌دهند. حقوق بینلخلقی حاضره در مناسبتهای بین دولتها اcتیفoدa برده شکوه و یا با راه زوری تهدید نمودن را منع کرده، مقرّر می‌کند، که تمام مناسبتهای بینلخلقی باید تنها با راه آسایشته، در اساس رضائیت دولتهای منفعتدار حل کرده شوند (استو تدم، ا. 3، ماد. 2؛ دیکلرتسیة سال 1970 عاید به پرینتسیپهای حقوق بینلخلقی؛ حجّت خاتموی مجلس مشورتی عاید به بی‌خطری و همکاری در اوراپه، 1975 و غ .). راهها و وسیله‌های حلّ مناسبتهای بینلخلقی را خود دولتها انتخاب می‌کنند. استو تدم (ماد، 33) نوعهای زیرین واسطة حلّ آسایشیتة بحثها را نامبر می‌کند: گفت و شنید، تحقیق و تفتیشی، میانروی، آشتی‌دهی، اربیترج، مرافعة سودی، مراجعت به آرگنها یا عهدنامه‌های ناحیهوی. به قطار واسطه‌های حلّ آساشیتة مناسبتهای بینلخلقی اینچنین شکلهای گوناگون مراسمهای آشتی‌دهی (تشکیل کمیسیونهای تفتیشاتی و هم‌فکری و غ .) داخل می‌شوند. مراسم آشتی‌دهی از گفت و شنید بی‌واسطه با آن فرق می‌کند، که در آن عادتاً دولت سوّم یا آرگنهای بینلخلقی (با رضائیت دولتهای بحثکننده) اشتراک می‌نمایند،

موباهیسه‌های بین دولتها را با یاری سودها و اربیترجهای بینلخلقی نیز حل کردن ممکن است. در دایرة تشکیلاتهای بینلخلقی حل کردن مناسبتهای بینلخلقی بیش از پیش وسعت می‌یابد. در تدم حلّ آسایشتة بحثها پیش از همه، از طرف ساویت امنیت، اسّمبلیه ژنرالی تدم و سود بینلخلقی تدم به حیات گذرانده می‌شود.