میکسیدیام
(از یون. شوخه-لعاب و oidema-ورم، آماس) ، موخات-ورم، ورم بلغمی (لعابی) ، بیمارییست، که در نتیجة نارسایی (گیپاتیریاز) یا از بیغ رفتن فونکتسیة غدود سپرشکل به عمل میآید. میکسیدیامه تیریایدی و گیپاتلمی و گیپافیزی میشود. میکسیدیامة تیریاندی به طور مادرزادی، یعنی در نتیجة نقصان انکشاف بطنیمادری، زهرآلودیهای حاملگی، سرایتهای بطنیمادری (سیفیلیس، سرایتهای ویروسی) و اقتیسابی-به سبب ضربولت یا التهاب غدود سپرشکل رویی داده میتواند. میکسیدیامة گیناتلمی و گیپافیزی به سبب علّتناکی زیردونگی باصره و زایید مینه حادث میشود. علامتهای میکسیدیامه ورمن موخاتین پوست و نسیه زیر پوست، پوست خشکک، سستکاری، خوابآلودی، سستی حافظه، ضعیفی جسمانی پستشوی مبادلة اساسی، همیشه خنکخوری، فشارپستی، نبضیبطئ ، بیخالی رودهها (کبزیت) و غ. در بچگی-پکنگی، سست انکشاف یافتن استخوان، دیر برآمدن دندانها، شکنندگی (مورتشوی) ناخنها، ناسازی روحیه.
موالیجه: استعمال دائمی داروهای تیریاندین و ترییادتیرانین.