میییرهالьد وسیوالاد ایمیلьیویچ

میییرهالد وسیوالاد ایمیلی­ویچ (9. 2. 1874، پینزه-2. 2. 1940، مسکو) ، ریجیسّیار و اکتور ساویتی ارت. خلقی ریسپوبلیکه (j923 اعضای کپسّ از سال 1918. شعبة در­مة آموزشگاه موسیقی و درموی جمعیّت فی­لرمانی مسکو را ختم نموده است (1898). سالهای 1898-1902 اکتور تئاتر بدیعی مسکو. بهترین رالهایش در این تئاتر: تریپلیف، توزینبخ («ماهیخورک»، «سه خواهران» ، ا. ل. چخاو) ، ااگنّیس («بی‌کسان» گ. گوپتمن) ، ملوالیا، شاهزاده ارگانسکیی («شب دوازدهم»، «سوداگر وینیتسییگی» و. شکسپیر). سالهای 1902-05 راهبر و ریجیسّیار دستة «شرکت درمة نو» (تئاترهای خیرسان، نیکاله‌یف، تبیلیس). سرّیجیسّیار تئاتر به نام و. ف. کمیسرجیوسکیه (1906-07 در تئاتر الکساندر و ستودیة بارادین (پتربورگ) فعالیّت ریجیسّیاریش را ادامه‌ داده (1908-17) ، به احیای پرینتسیپهای «تئاتر دوره‌های گذشته» کُشیده است («دان جون» ج. ب. مالیر، «مسکرد» م. یو. لیرمانتاو) ، که این در کارهای منبعده‌اش رل کلان بازید («زن ناشناس»، «دکانچه» ا. بلوک). سالهای 1920-38 راهبر بدیعی تئاتر 1-ام رسفسر (از س. 1923 تئاتر به نام و. ه. می‌ییرخالد). فعالیّت باثمرة ، ریجیسّیاران می‌زا اساساً در همین تئاتر صورت گرفته است («میستیریه-بوفّ»، «کنه»، «حمام» و. و. میکاوسکیی، «مرگ تریلکین» ا. و. سوخاوا-کابыلین، «سوبخ» ه. ویرخرن، «حرب و ضرب آخرین و حل‌کننده» و. ویشنیوسکیی، «سراخبار» یو. ژرمن، «مفتّش» ن. و. گوگول، «بیشه» ا. آستراوسکیی و غ .). اثرهایی، که واقعه‌های روالیوتسیّه را انعکاس می‌کنند، در ایجادیات می‌ییرهالد مقام بلند دارند.

میییرهالد آپیره‌های «آرفیی و ایوریدیکه» x. گلیوک (1911) ، «ماتکة کرامشّاق» پ. چیکاوسکیی (1935) و غ.- را به صحنه گذاشته است. بازیافتهای ایجادی می‌ییرهالد به تئاتر ساویتی و خارجی تأثیر بزرگ رسانیده است.