لیکوسیه-به روسّی-لیکوتسیی (از لات. liquatio-مایعگردانی، گدازش) ، سیگریگتسیه (از لات. segregatio-جداکنی) ، در متالورگیه، غیرییکجینسگی ترکیب شیمیایی خولهها، که در وقت کریستلّشوی آنها به وجود میآید. سبب به وجود آمدن لیکوتسیه در آن است، که خولهها مثل متالهای خالص نه در یک حرارت مویین، بلکه در فاصلة هترتها کریستلّ میشوند. در این حال ترکیب کریستلّهای در ابتدای سختشوی به وجوداینده از ترکیب قطرههای آخرین محلول اصلی کریستلّشونده میتواند به کلّی فرق کند.
فاسیلة حرارتهای کریستلّشوی خوله هرکت در کلان باشد، لیکوتسیه همان قدر بیشتر انکشاف مییابد، در این حال همان جزءهای خوله، که به وسیعشوی انتیرول کریستلّشوی تأثیر کلان دارند، بیشتر به لیکوتسیه میل ظاهر میکنند (مس. ، برای پولاد-سلفور، آکسگین، فسفر، کربن). لیکوتسیه عادتاً به صفت متالها تأثیر نامطلوب میرساند، زیرا آن باعث نامنتظمی خاصیتهای متال میگردد. لیکوتسیههای دیندریتی (در میکروهجمهای خوله ظاهر میشود) و منطقوی (در تمام خجم خوله مشاهده میشود موجودند. لیکوتسیههای محوری و غیریمیهوری نیز هستند. لیکوتسیه مخصوصاً برای پولاد اهمیت کلان دارد، که آن را بار اوّل سال 1866 متالورگان روس ن. و. کلکوتسکیی و ا. س. لوراف آشکار نم و-دهاند.