قمیش

قمیش (schoenoplectus) ، یک جنس گیاههای یکساله و بسیارساله را گویند، که به عایلة غیشیها منسوب است. پایهش سبز، عادتاً بی‌برگ. خوشگولش دبّمانند یا چترشکل. گلش دوجنسه (در خوشچه‌های میدچه گرفته است). «چارمغزک» اش سه‌قرّه، برتاب. در دنیا بیش از 250 نمود ق-معلوم است. در «فلارة رسّ تاجیکستان» (روس؛ م.-ل. ، 1963، د. 2) عاید به 12 نمود ق. (schsetaceus، sch. triquetriformis، sch. validus، sch. litoralis، sch. tabernaemon-tani، sch. lacustris، sch. oryzetorum و غ .) معلومات مفصل هست. آنها اساساً در جایهای سیرنم، شبرزمین، ساحل کول و دریاها، اینچنین چون علف بیگانه در شالیزار و پَخته‌زار می‌رویند. در زمین قمیشزار بیشتر تارف حاصل می‌شود. بعضی نمودهای ق. (sch. mucronatus، sch. lacustris) را در طبّ خلقی برایی طبابت کسلیهای معده و چون داروی پیشابران توصیه می‌دهند. از قیلة پایهش مرهم تییار کرده به جای سوختة بدن می‌بندند. از پایة ق (sch. tabernaemontani، sch. lacustris، sch. triquetriformis نیگ. رسم) سبد و بریا می‌بافند. ریشپایه بعضی آنها را چون خریش (40-42% آهر دارد) و داروی استعمال می‌کنند. ق. خوراک خوب نوتریه و آندتره می‌باشد. بسیار وقت ق. را نادرست نه‌ای می‌گویند.

م. حاجیمتاو.