فیروزه

فیروزه، یک نوع مینیرل؛ سul6[رo4]4 (آن) 8 • 4ن2o. عادتاً در شکل مسّه‌های یک‌لخت نهانکریستلّی، اگریگتهای گُردمانند، رگ و غیره دچار می‌آید. فیروزه خیره و مومجیلا بوده، رنگش کبود آسمانی، کبود سبزتاب و بر سبزتاب است.

سختی‌اش 5-6، زیچی‌اش 2، 6-2، 8 گ/سم3. فیروزه سنگ قیمت‌بها بوده، آن را در زرگری برای نگین استفاده می‌برند. کانهای فیروزه در شمه، می‌کسیکه، ایران (نیشاپور) ، اینچنین در ا.ج.ش.س.-قزاقیستاپ، ازبیکستان و تاجیکستان (فیروزکان قرامزار، سمرقندک ریانّ اسفره و غیره) موجودند. ت. عالماو.