فزل‌الله قزوینی

فزل‌الله قزوینی شرف‌الدّین ابولفزل هوسینی (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر و مورخ فارس-تاجیک (عصر 14). بعد از کسب کمال او در دربار حاکم لورستان خدمت کرده است. از او چنین اثرها باقی مانده‌اند: «دیوان اشعار»، که قصاید، غزلیات، قیتات و غیره را در بر می‌گیرد؛ «مناظرت شمع و قندل» اثر منثوریست، که تقریباً سالهای 1331-32 تألیف شده است؛ «ات-تراسول-ان-نثریه» رساله‌ای است در باب انشا و هنر منشیگی؛ «مرآت-ان-نجات» داستانیست، که مضمون تصوّفی دارد. نسخه‌های دستنویس اثرهای مذکور در موزی بریتنیه مهفوه‌اند. اثر مشهور فضل‌الله قزوینی «کتاب-ال-معجم فی آثار ملوک-ال-عجم» (نامهای دیگرش-«تاریخ معجم فی آثار ملوک ال-عجم»، «ال-معجم فی تاریخ ملوک-ال-عجم» و غیره) می‌باشد، که تقریباً سالهای 1312-28 تألیف شده است.

فزا محمّدابید (سال تولد و وفات نامعلوم) ، شاعر تاجیک (عصر 17). در سمرقند زندگی و ایجاد کرده است. ملیحای سمرقندی فزا را در سلک شعرای مشهور دور ذکر نموده است. اینچنین خطّاط ماهر نیز بوده است. از آثارش ابیات پراکنده باقیست.

ین بیت از است:

به یاد تیغت، ایی بدخو، دل من آب می‌گردد،

سرم در بهر خود، بنگر، که چون گرداب می‌گردد.

دبیات: سخنوران سیقل روی زمین، دوشنبه، 1973.