عبدالحمید موهمند (1660-1732) ، شاعر افغان (پشتو-زبان). تخلّصش موشکاف. در انواع شعر کلاسیکی فارس-تاجیک-غزل، رباعی، مثنوی و شکل شعری مخمّس اثر ایجاد کردست. عقاید و اندیشههای اخلاقی و تصوّفیاش در مجموعة اشعارش-«دُرّ و مرجان» افاده یافتهاند.
زبسک در شعر پیرو میرزا عبدالقادر بیدل بود، با نام «بیدل افغان» شهرت دارد. اثرهای شاعر فارسیزبان هند و پاکستان غنیمت-«حصّة شاه و گدا»، «نیرنگ عشق» را به زبان پشتو ترجمه کرده است.