سیستیمة کوهی ننیشن

ننیشن تسیلینشن، س ا س ت ا م ا ا کوهی در آسیای مرکزی، در ختایی. از شمال و شرق با خمی تسیدم و از جنوب و غرب با بیابان اله-شن هم‌حدود است. طولش قریب 800 کم، برش تا 320 کم. از یکچند قطارکوهها عبارت بوده، آنها را وادیهای وسیع از هم جدا کرده‌اند. قطراکوههای اساسی‌اش: تسیلینشن، تعایشن، سولاونشن. جای از همه بلندش 6346 م. ننیشن اساساً از ورق‌سنگهای کریستلّی و گلی پ­لیازایی و ریگسنگ و آهک‌سنگهای می‌­زازایی ترکیب یافته است. در اکثر موضعهای آهک‌سنگدار ریلیف کرست دیده می‌شود. ننیشن قریب 1000 پیریخ دارد، که قسم زیاد آنها در نشیبیهای شمالی جا گرفته‌اند. دریاهای کلان این جا: سولاخه، جاشویی، بوخین-گال. لندشفت قسم غربی ننیشن تا بلندی 3000 م. بیابانی و دشتهای خشک، بالاتر از آن مرغزار و تندرة کوهی، از 4000 م بالاتر منطقة پیریه‌ها و برفهای دائمیست. لندشفت قسم شرقی‌اش دشتی و بیشه‌دشتی بو­ده، تا بلندی 3000 م جا-جا بیشه‌های درختان قرغه‌ای و غیره می‌رویند. ننیشن کانهای معدن آهن و پا-لیمیتلّی دارد. ننیشن را در آخر عصر 19 اساساً تدقیقاتچیان روس ننیشن م. پرجیولسکیی، گ. ن. پاتنین، گ. ا. گرومّ-گرجیمیلا و و. ا. آبروچیف تدقیق کرده‌اند.