شرفالدّین شوفورویه (س. تو. نامعلوم-وف. 1204) ، شاعر فارس-تاجیک. در آخ. ا. 12-ابت. ا. 13 عمر به cap برده است. در زادگاهش اصفهان علمهای رسمی دور را آموخته، به شاعر پرداخته است. ملکوشورای دربار یکی از حاکمان سلجوقی-اتابک شیرگیر بود.
شرفالدّین شوفورویه در انواع گوناگون شعر-قصیده، غزل، رباعی و غ. اثرها ایجاد کرده است، که در دیوانش (به قول رضاقلیخان هدایت-«مجمع-ال-فوسه ها» تقر. 8 هز. بیت) _ جمعآوری شده است. وهای به موضوعهای عشق، حسب حال، پند و نصیحت، تنقید خصلتهای بد انسانی و غ. دخل کرده است. ابیات زیر نمونة شعر است:
یک شب سوی دوستان گذر کن،
در کار شکستگان نظر کن.
گفتی، که دلت به غم بسوزم،
گر دل بینی، از این بتر کن.
چون آیینهای ز لطف، زینهار،
ای آیینه ز-آه من حذر کن.