تیپلاتیخنیکه

تیپلاتیخنیکه، یک ساحة علم و تکنیکه را گویند، که به مسئله‌های حاصل و استفاده کردن گرمی مشغول است. گرمی اساساً در پراتسیسّهای ایلیرگیتیکی و تیخنالاگی استفاده می‌شود. در پراتسیسّهای انرژی گرمی را توسط محرکهای حرارتی (نگرید محرک درون‌سوز، توربین بوغی توربین گزی) به کار مکانیکی تبدل می‌دهد. کوره‌های صناعت متالورگیه، شیمی و کارکرد نیفت، ماشینهای گرمی‌عوض‌کننده و غیره اپّرتهای حرارتیند، که گرمی را بی‌واسطه در پراتسیسّهای تیخنالاگی استفاده می‌برند. در روسیه تیپلاتیخنیکه همچون ساحة علم در عصر 18 به وجود آمد و به آن عالم بزورش روس م. و. لاماناساو اساس گذاشت.

ینکیشاف منبعدة تیپلاتیخنیکه به اختراع ماشین بتی، استفادة صناعتی سوزشوارهای طبیعی وابسته است.  تیپلاتیخنیکة زمانوی مسئله‌هال عاقلانه و ثمره‌ناک استفاده بردن گرمی و دستگاههای گرمی، اصولهای تکامل تبدل آنیرگیه، راههای از انرژیة گرمی بیواسلعه حاصل کردن انرژیة الکتر (مثلاً، پروبلمهای استفادة ژنراتور مگنیتاگیدرادینمیک، بی‌واسطه از سوزشواری حاصل کردن انرژیة الکتر، تبدل انرژیه توسط مصالح نیمناقیلی و غیره) را تدقیق و در عمل تطبیق می‌نماید. پراتسیاسهای گینیرتسیه و استفادة گرمی به اساسهای نظریه‌وی تیپلاتیخنیکه-ترمودینامیکة تکنیکی (قانونیّت تبدل و خاصیتهای انرژیة گرمی را می‌آموزد) و نظریة انتقال گرمی (معلومات در باره پراتسیسّهای بی‌واسطه استفاده بردن گرمی) تکیه می‌کنند.

یه. رحیم‌اف.