تعمینات گرمی

تأمینات گرمی، گرم کردن بناهای استقامت، مأموری و صناعتی را با بوغ آب، آب گرم (بوغ) گویند. جریان تکنولوژی شبکة تأمینات گرم شبکه‌های گرمی را در بر می‌گیرد، که آنها حامل گرمی را از منبعهای گرمی به استعمالکنندگان و مؤسسه‌های صناعتی می‌رسانند. شبکه‌های تأمینات گرمی محلی و متمرکز موجودند. در شبکة محلی منبة گرم بی‌واسطه در جای استعمالات واقع می‌گردد. در شبکة متمرکز باشد، منبة گرمی از جای استعمالات گرمی در مسافة مویین واقع می‌گردد و آن برای مقدار زیاد بناها منبة مرکزی حساب می‌یابد.

در تأمینات متمرکز گرمی دیگهای کلان بوغ و مرکزهای الکتری و حرارت (ماق)-ا پراقتدار استفاده می‌شوند، که عادتاً در شهرها و پاسیالکه‌های اهالی‌نشین کلان ساخته شده‌اند. تأمین محلی گرم باشد. تنها در قشلاقجایها و بعضی بناهای خرد (یک یا دوآشیانه)-ا پاسیالکه‌های خرد ساخته می‌شوند. شبکة تأمینات گرمی وابسته به حاملان گرمی آبی، بوغی و مشترک و وابسته به شمارة تروباپراوادها یک، دو و بسیارگولبه می‌شوند. شبکه‌های تأمینات گرمی را «پوشیده» و «گشاده» می‌سازند. در شبکه‌های پوشیدة تأمینات گرم شبکة گرم به فشار شبکة محلی وابسته ایست و همة آب شبکه برای با آب گرم طعمی نمودن پستیعمالکوپندگاپ صرف می‌شید. یک قیام آب گرم سیستمه‌های گشادة تأمینات گرمی را برای تأمین آب استفاده می‌ارند. در شبکه‌های تأمینات گرم از روی جدول مویین (150-70°س) تنظیم حرارت حاملان گرمی (تنظیمن صفتی) و تنظیم سردشوی آب شبلچه (تنظیمی مقداری) گذرانیده می‌شود.
ه. سیلیماناو.