ترشّوه

ترشّح، سیکریسیه، حاصل و جدا شدن عصاره (سیکریت) را در هوجیرة غدودها گویند، که برای حیات ارگانیزم ضرور است. ترشّح بیرونی یا ایکزاکرینی (عصاره اوّل به مجرای غدود داخل شده، ثانی به سطح بدن یا عضوهای کاواک اخراج می‌گردد) و درونی یا اینداکرین (عصاره به خون و لیمفه می‌گذرد) می‌شود. عصارة هر یک غدود از آب و مادّه‌های در آن هلشده (کریستلّایدهای آرگنیکی و ناارگنیکی و مادّه‌های کالاّئیدی) عبارت است.

غدودها برای حاصل کردن عصاره آب و ماده‌های شیمیایی را از خون می‌گیرند. به ترکیب عصاره گارمانها، فیرمینتها، کیسلاته‌ها، عشقارها و مادّه‌های شیمیایی داخلند. ترشّح اینچنین متّصل (مکانیزمهای تنظیمی عصب و همارلی مخصوص ندارند) و نامتّصل (با یاری مکانیزمهای تنظیم عصب و همارلی به عمل می‌آید) می‌شود. مثلاً، به غدودهای متّصل عصاربرارنده غدودهایی، که لعاب معده جدا می‌کنند و به غدودهای نامتّصل عصاربرارنده هوجیره‌های اساسی و رویبستی غدودهای معده و زیر معده منسوبند. ترشّح غدودهای آب دهن اساساً به واسطة مکانیزمهای عصب تنظیم می‌شند.