تبون

تبون (نیمیسی تbun) ، ایفیر ایتیلی دیمیتیلمید کیسلاتة سینفاسفت، (سنز) 2 n (س2ن5o) g (n) ، مایع بی‌رنگ؛ i گدازش-50°س، جوشش قریب 230°س؛ زیچی‌اش 1087 کگ/مه (20°س). در آب قریب 12% و در حل‌کنلده‌های آرگنیکی نغز حل می‌یشود.

تبون مادّة زهرناک است؛ در آب سست گیدرالیز می‌شود. تبون با محلول آبی عشقارها، امّیک و امینها با آسانی به ریکسیه می‌درآید. بیابر این مادّه‌های مذکور را برای دیگزسیة (بی‌ضررگردانی) تبون یستیفاده می‌برند، محصول دیگزسیة آن زهرناک است، چون که در آن نمکهای کیسلاتة سینت موجودند. تبون را در نتیجة پی هم با همدیگر تأثیر نمودن کلرگیدرت دمیتیلمین، اسپیرت ایتیل و کhn از روی ریکcیة زیرین حاصل می‌جونند:
(سن3) 2 nh•نس1+راس1ز (سن3) 2nراi t
کانسینترسیة مرگ‌آور تبون در هسوا 0، 4 مگ/ل در 1 دقیقه و هنگام در حالت مایع به پوست تأثیر کردن 50-70 مگ/کگ می‌باشد. از تبون خود را با پراتیواگز و لباسقای مخصوص موقافیزت می‌کنند. تبون را اوّلین بار پیش از جنگ دوّم جهان استحصال کرده بودند، ولی در جنگ استفاده نشد.