شهر پاتسدم

پاتسدم (potsdam) ، شهراست در ردگ. جنوب و غربتر از برلین غربی، در هر دو ساحل دریای خفیل واقع گشته است. مرکز مأموری آکرو­گ پاتسدم. اهالی‌اش 119 هزار نفر (1976).

پاستدم-بندر دریایی، اوزیل راه آهن و راههای اتومبیلگرد. ساحه‌های صناعتش: تیپلاوازسازی و تعمیر لوکوموتیو و واگنها، کشتی‌سازی (کشتیهای دریایی) ، مکانیکة دقیق و آپتیکه، الکتروتیخنیکه، شیمییو فرمسیوتی، پالیگرفی، بافندگی، خوراکواری. در پاستدم اکه‌دی­میة دولت و حقوقیو مکتب عالی مالیه، مکتب عالی کینا و تلویزیون ردگ، کینااستودیو «دیفه»، رصدخانة استرافیزیکی، موزیی موجودند. از یادگاریهای معماری بنای رتوشه (حالا خانة مدنی­یت؛ 1753) ، قصر شهری (1745-1751) ، دروازة برندینبورگ (1770) ، کلیسای نیکالیکیرخی (1830-1837) و غیره باقی مانده‌اند.

پاستدم در عصر 10 همچون دیهه اسلاوینها بنیاد یافته است. در عصر 15 حقوق شهر را گرفت. از عصر 18-دوّمین قرارگاه شاهان پروسّیه، جای گذرانیدن پرد و نمایشهای حربیست. 27 آوریل 1945 (آخرهای جنگ بزرگ وطنی) قشونهای ساویتی به پاستدم داخل شدند. ماههای ژوئیه-آگوست 1945 در پاستدم کنفرانس راهبران دولتهای ا.ج.ش.س.، شمه و بریتنیة کبیر شده گذشت (نیگ. کانفیریسیة پاتسدم).

پاتیا (pottier) ایجین (4. 10. 1816، پریج-6. 11. 1887، همان جا) ، شاعر فرنسوی. اعضای اینترناسیونال i و کامّونة پریج 1871. اوّلین شعرهایش را روزهای روالوتسیة ژوئیة 1830 (در فرنسیه) نوشته است. دورة از همه پراوج حیات و ایجادیات پاتیا زمان کامّونة پریج بود. پاتیا همچون یکی از تشکیلاتچیان کامّونة پریج در برّیکده‌ها جنگیده، بعد شکست یافتن کامّونه به خارجه هجرت کرد. ژوئن 1871 در پریج «انتیرنتسیانل» را ایجاد نمود، که گیمن بینلخلقی صنف کارگر ری­والیوتسیانی شد (موسیقیش را کامپازیتار بلژیکگی پ. دیگییتیر نوشته است). این سرود را ا. لاهوتی و م. رحیمی به تاجیکی ترجمه کرده‌اند (1936). هنگام مهاجرت در امریکا پاتیا سه داستان آفرید، که بهترینشان «کامّونة پ­ریج» است. در این داستان روالوتسی­یه پرولتاری فرنسیه، منظره‌های کامّونه هرجانبه تصویر گردیده‌اند. سال 1880 به وطن برگشت. بین سالهای 1884-1887 یکچند مجموعة سرود و داستانهای پاتیا از جمله «سرودهای روالوتسیانی» به طبع رسیدند. به این مجموعه‌ها سرود و داستانهای بهترین پاتیا داخل شده‌اند.

اس .: پیسن. ستیخ. پاامы، 2 ازد. ، م„ 1971

د .:     دمیترییف و. ، پاات-کامّونر. جیزن ا توارچیستوا ه. پاتی،

1966.