سورب

سرب قورغاشیم (لاتینی رlumbum) ، رh، المنت شیمیایین گروه iv سیستم دوری مندلیف؛ رقم اتمی 82، مسّة اتمی 207، 2.

سورب 6-7 هزار سال تا میلاد به خلقهای بیننّهرین، مصر و دیگر مملکتها معلوم بود. آنها سرب را برای ساختن هیکلها و اسبابهای روزگار استفاده برده‌اند.

سورب 1، 610-3-ا مسّة قشر زمین را تشکیل می‌دهد. زیاده از 80 مینیرل آن معلوم است. مهمترین آنها گلینیت-رbs، انگلیpیت-رbco4، تسیروسّیت-رbcا3، پیرامارفیت-رb5 (رo4) زسi و غیره می‌باشند. میکدار سرب در بسفره نهایت کم است. سرب متال وزنین و ملایم؛ زیچی‌اش 11340 کگ/م3 (200س)؛ t گود. 327، 40س؛ t جوش. 17250س. سرب را از رbs به دست می‌آرند. بران این اوّل رbs-را تا به رbا آنسید نموده، بعد را-را در حرارت نه آن قدر بلند (تا 5000س) تا متال برقرار می‌کنند.

سورب را برای استحصال اکّومولیتارها، ساختن آلات به گاز و مایعهای ویرانکننده تاب‌آور، روینش کردن کبیلهای الکتری استفاده می‌برند. از سبب آن، که سربγ-نور و نورهای رینتگینی را فرو می‌برد، از آن آلات رینتگینی و برای نگاه داشتن مادّه‌های رادیوکتّیوی کانتیینیرها می‌سازند. رbا-را به ترکیب بلور و شیشة آپتیکی همراه می‌کنند.