سوبسترت (از لاتینی substratum-اساس) ، آثار زبان اصلی مردم محلیست، که در زبان نو آنها با سببهای گوناگون تاریخی راه یافتهاند. مثلاً، سوبسترت کیلتی در زبان فرنسوی، سوبسترت دکی در زبان رومینی، سوبسترت ایرانی در بعضی شیوههای زبان ازبکی. سوبسترت نتیجة دوزبانی و تأثیر متقابل آنهاست. در نتیجة کهنه و نو شدن و تأثیر متقابل زبانها یک زبان استقلال پیدا کرده، زبان دیگر را به تأثیر خود میگیرد، امّا بعضی خصوصیتهای آن زبان را نگاه میدارد. عنصرهای سوبسترت از قانونیّتهای اصلی انکشاف داخلی زبان مستقل استثناست. علامتهای آن را با راه تدقیق اعتمادناک مقایسوی تاریخی مویین کردن ممکن است. تأثیر سوبسترت را در فونتیکه و لیکسیکه مشاهده کردن ممکن است. تدقیق سوبسترت در مویین کردن خصوصیتهای تاریخی انکشاف زبانهای جهان اهمیت کلان علمی دارد.
قرباناو.