ستویسکیی باریس یکاولیویچ (تولد 25. 11. 1926، ناحیة بادیبای ولایت ارکوتسک) ، باستانشناس ساویتی، محقّق تاریخ مدنیت و صنعت آسیای میانه، دکتر علمهای تاریخ (1978). از عایلة خذمتچی. ستوییسکیی 1949 فکولتیت تاریخ انیویرسیتیت دولتی لنینگرادرا ختم نمودهاسگ. از سال 1968 مدیر شعبة انستیتوت مرکزی تدقیقات علمی وزارت مدنیّت ا.ج.ش.س. عاید به نگهدار و ترمیم مصنوعات بدیعی موزیّها. از سال 1946 اشتراکچی و راهبر چندیو گروه و آتریدهای آرشیالوگ در پنجکینت و بالاآب زرافشان، از سال 1961 سردار ایکسپیدیتسیة متّحدة یک قطار مؤسسههای وزارت مدنیّت ا.ج.ش.س. عاید به تحقیق مرکز عظیم مدنیّت عصرهای 2-4میلادی در قراتیپّة ترمذ کهن میباشد. ستویسکیی مسئلههای تاریخ، اَرخیالوگیه (باستانشناسی)، مدنیت و روابط بینلخلقی آسیای میانه در دورههای قدیم و عصرهای میانه، تاریخ ترمیم و حفظ یادگاریهای مملکت را تدقیق کرده است. و یکی از مؤلفان «تاریخ خلق تاجیک» (1963) میباشد. ستویسکیی اعضای حقیقی جمعیّت گیاگرفی ا.ج.ش.س. (از 1959) ، کامیتیت ساویتی عاید به تدقیق تمدّن آسیای مرکزی (از 1967) ، جمعیّت آسیا در پریج (1975) ، محرر جرنل اسّاتسیتسیة بینلخلقی محقّقان بودائیه (از 1978).
اسار: دودتست پیت ویکاو سریدنیزیتسکایی کولتورы، لنینگراد، 1963؛ میجد و پمیرام ا کسپییم (سریدنیّه ازیه و دریوناست) مسکو، 1966؛ و سترنی راکسنы ا تیموره. مسکو، 1970؛ اسکوسّتوا سریدنیی ازی دریونیی پیریاد. vi ویک دا نشیی ایرы-7 نشیی ایرы، مسکو، 1974؛ ک یوگ و آت جیلیزنыخ وارات (آرشیالوگیچیسکی آتکرыتیه نه زیملیخ دریونیی بکتری) ، مسکو، 1977؛ کُشنسکیه بکتریه (پرابلیمы استاری ا کولتورы) مسکو، 1977؛ diی کunst! اinیsvیگgیssیnیnrیiسhسs (dیnkmalسudیگ کusسhnzcit مtیlnsies) ، lیipzig، 1979.
ن. ن. نعمتاف.